tamam tamam. başlığın ne derece çelişkili olduğunun farkındayım.
eveet geldik eylüle... artık bi kot bi beyaz tişörtün yetmeyeceği günler geliyor. kaygılıyım sayın okur. eylülü severiz iyidir hoştur da biliyosunuz depresyon mevsimi. yaz bitmiş, hava erkenden kararıyor, üşüyoruz, yalnızız, mutsusuz off bu son ikisi biraz kişisel oldu. eee napıcaz? giyicez depresyon hırkamızı vericez kendimizi ağlak filmlere, okunmayı bekleyen kitaplara.
depresyon hırkası deyince aklıma direk bu kare geldi. severiz rahmetliyi.
işte bu da benim depresyon hırkam. haa bak hakkını veriyim güzel günlerimiz de oldu kendisiyle. ananem örmüştü hatta kolunun biri yandı sonra bi kol daha örüp diktik yananın yerine :) o derece severim kendisini. kış boyunca pek yıkamam böyle pamuklanır, kirlenir ama kirlendikçe daha sıcak tutar.
melankolizmin bu kadar yakıştığı bir ay daha yok. herkese hırkasıyla beraber güzel bi eylül diliyorum. güzel olması depresyonsuz olacağı anlamına gelmez tabi.
